Γράφει ο Αθανάσιος, Τ.Ο ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
Αγαπητοί συναγωνιστές, χαίρετε.
Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή την τοποθέτηση του Αρχηγού του Κινήματός μας στην ολομέλεια της Βουλής, σχετικά με την επικείμενη ψήφιση της 3ης κατά σειρά προδοτικής δήλωσης υποταγής προς τους διεθνής τοκογλυφικούς οργανισμούς, από τα επίσημα όργανα της ελληνικής Πολιτείας.
Η αναντίρρητα προδιαγεγραμμένη και εν πολλοίς προαποφασισμένη συνέχιση της υποδούλωσης του Έθνους στα διεθνή αρπακτικά της παγκοσμιοποιητικής ολιγαρχίας, δεν είναι φυσικά το κυρίαρχο ζήτημα στις συζητήσεις που λαμβάνουν χώρα αυτές τις στιγμές «επισήμως» στη Βουλή και «ανεπισήμως» στα τηλεοπτικά παράθυρα των καναλιών της διαπλοκής και της παραπληροφόρησης.
Αυτό που επιχειρεί το ΠΛΗΡΩΣ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟ και κατευθυνόμενο, ετερόκλητο και πολυσυλλεκτικό έκτρωμα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, καθώς και οι δημόσια αυτοανακηρυγμένοι εθελόδουλοι ΡΑΓΙΑΔΕΣ των τοκογλύφων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, είναι ένα επικοινωνιακό «τεστ αντοχής» της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στα καταστροφικά και εθνοαποδομητικά σχέδια που απεργάζονται οι «θεσμοί» και καλούνται να υλοποιήσουν οι εντόπιοι υπαλληλίσκοι τους του αυτοαποκαλούμενου «συνταγματικού τόξου».
Δεν είναι καθόλου τυχαία η επαναλαμβανόμενη δημόσια αναφορά διάφορων λακέδων της πολιτικής και της «δημοσιογραφίας», προς την επικείμενη ενίσχυση ή και ακόμη επικράτηση της Χρυσής Αυγής, ως αποτέλεσμα της διαφαινόμενης νέας μνημονιακής «συμφωνίας».
Επίσης, σύμφωνα με τη δημόσια τοποθέτηση του Ν. Βρούτση έναν επιπλέον παράγοντα ενίσχυσης του Κινήματός μας θα αποτελέσει μία πιθανή αποκάλυψη και παραπομπή των υπευθύνων στη δικαιοσύνη, των αμέτρητων σκανδάλων που έχουν βυθίσει την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου σε ένα τέλμα διαφθοράς και ανυποληψίας.
Είναι πρόδηλη λοιπόν η προσπάθεια του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος να περιορίσει το (νομοτελειακό) επικοινωνιακό του εξευτελισμό και την παρεπόμενη κατάρρευση, ένεκα του φόβου της Χρυσής Αυγής.
Όσο κι αν επιχειρείται «ανανέωση» και «αναβάπτιση» των σαπρών σαρκίων των πολιτικών κομμάτων, με την ανακύκλωση των ίδιων διεφθαρμένων προσώπων και την αναθεώρηση της επικοινωνιακής τους ρητορικής, το αναμενόμενο «ξεβράκωμα» σύσσωμου του πολιτικού συστήματος βρίσκεται προ των πυλών.
Για όσους είχαν το πολιτικό και κοινωνικό αισθητήριο να πυκνώσουν τις τάξεις του Κινήματός μας, είτε τώρα, είτε παλαιότερα, οι ανωτέρω διαπιστώσεις ήταν απλά μία κοινή και λογική συνέπεια ώριμης σκέψης και ανάλυσης της τρέχουσας κοινωνικοπολιτικής κατάστασης.
Για όσους έχουν όμως μπει στον κόπο να ανατρέξουν στα παλαιά «νεοναζιστικά» κείμενα της Χρυσής Αυγής (δεν εννοώ φυσικά τους λακέδες της τηλεπροπαγάνδας δημοσιογραφίσκους) και με συνειδητή αμεροληψία και οξυδέρκεια να αναγνώσουν την ουσία των γραφόμενων, σίγουρα θα έχουν διαπιστώσει την διορατικότητα και την αναλυτική ικανότητα του Αρχηγού του Κινήματός μας.
Όντας δεδομένος και αυθύπαρκτος ο σεβασμός μας προς την έννοια και τη φυσική υπόσταση του Αρχηγού Ν.Γ. Μιχαλολιάκου, οφείλουμε να αναφέρουμε επίσης τις διώξεις και τις συκοφαντίες που δέχθηκε, ως προσωποποίηση του Κινήματος και της Ιδεολογίας μας και παλαιότερα και τώρα.
Είναι άκρως συγκινητικό να βιώνει κάποιος την ιστορική δικαίωση του πολιτικού λόγου και του πολιτικού αγώνα, ιδιαίτερα όταν αυτός διεξάγεται στο περιθώριο, εν μέσω αναρχοκομμουνιστικών (βλ. παρακρατικών) μεθοδεύσεων και επιθέσεων, εν μέσω αποκλεισμού και συκοφαντικής δυσφημίσεως από τα εξωνημένα και δόλια ΜΜΕ.
Μετουσιωτής των οραμάτων μας για ένα ισχυρό Κίνημα της Χρυσής Αυγής και σημαιοφόρος αυτού του ανιδιοτελούς αγώνα για την Πατρίδα είναι ο ηγέτης του Κινήματός μας Ν.Γ. Μιχαλολιάκος.
Ένα άνθρωπος που με συγκίνησε με τη γραφίδα του προ 25 ετών, ένας άνθρωπος που χαμογελούσε εμπρός στα επικοινωνιακά ικριώματα που έστηναν οι απατεώνες καναλάρχες, όταν πάνοπλοι αστυνομικοί τον οδηγούσαν σιδηροδέσμιο, κατ εντολή των πολιτικών του αντιπάλων, επίορκων δικαστικών, ενός ολάκερου συστήματος εξουσίας.
Ένας άνθρωπος που με συγκίνησε και σήμερα με το λόγο του στην ολομέλεια της Βουλής, ορθώνοντας τη σημαία του Κινήματός μας ως τη ΜΟΝΗ (πλέον αποδεδειγμένα στην πράξη) δύναμη αντίστασης των Ελλήνων.
Δεν θα συνεχίσω με άλλες διαπιστώσεις και προφανή συμπεράσματα, αλλά δράττομαι της ευκαιρίας να απευθυνθώ σε κάποιους παλαιούς συναγωνιστές (φυσικά και δεν αναφέρομαι στους προδότες δοσίλογους), οι οποίοι είτε συνειδητά, είτε συγκυριακά, είτε κινούμενοι από το αιώνιο καρκίνωμα της Φυλής μας, τον εγωϊσμό, αποστασιοποιήθηκαν από το Κίνημα και διαχώρισαν τη θέση τους.
Η ιδεολογία μας δικαιώνεται από Θεϊκή Πρόνοια και αποτελεί μέγιστο ατόπημα για εμάς, τη δεδομένη χρονική στιγμή και στη δεδομένη ιστορική συγκυρία, να φραξιάζουμε ως μπολσεβίκοι και να αφήνουμε ανεκμετάλλευτη την ευκαιρία που παρουσιάζεται, ώστε να διασώσουμε την Πατρίδα από τα παράσιτα του συστήματος που κατατρώγουν της σάρκες της.
Καλώ όλους λοιπόν τους ομοϊδεάτες σε συστράτευση υπό την ηγεσία του Αρχηγού μας, διότι ο κοινός σκοπός μας, η Πατρίς, είναι υπεράνω πάσας άλλης αρχής και αξίας.
Ζήτω ο Αρχηγός!
Ζήτω η Νίκη!
Αθανάσιος, Τ.Ο ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ
