Παναγιώτης Ηλιόπουλος: Η Παιδεία στο απόσπασμα

Άρθρο του παράνομα προφυλακισμένου βουλευτή Μαγνησίας της Χρυσής Αυγής, Παναγιώτη Ηλιόπουλου

Στο σύγχρονο «γραικυλιστάν» που ζούμε, η Παιδεία τείνει να καταντήσει πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης και κοιτίδα δημιουργίας τρισάθλιων και άχρηστων «παιδιών του κομματικού σωλήνα». Στις κομματικές φοιτητικές νεολαίες ανδρώνονται οι μετέπειτα δυνάστες του Ελληνικού λαού. Σαράντα χρόνια η ίδια διαδικασία. Τα κομματόσκυλα των νεολαίων μετεξελίσσονται σε κομματάρχες, κατόπιν σε βουλευτές και, τέλος, καταστροφείς της Πατρίδας και των Ελλήνων. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που απαγορεύεται ΜΟΝΟ ΜΙΑ Ιδεολογία από τις φοιτητικές εκλογές. Η Εθνικιστική, με τους μοναδικούς εκφραστές της, την Χρυσή Αυγή. Όπως και στην «πραγματική ζωή», έτσι και στα Πανεπιστήμια, το Κίνημα των Ελεύθερων Ελλήνων είναι αυτό που τρομοκρατεί πραγματικά το διεφθαρμένο σύστημα τους και όχι τα απολιθωμένα αριστερά «καλόπαιδα». Ένα σύστημα όπου όλοι τα έχουν βρει με όλους και κάνουν ότι διαφωνούν για να έχουν λόγο ύπαρξης.

Αλήθεια, εκείνα τα υβριστικά συνθήματα μεταξύ ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, εκείνα τα ανελέητα ξυλοφορτώματα εκατέρωθεν με τους δεκάδες τραυματίες, τι έγιναν τώρα που τα δύο αποκόμματα συγκυβερνούν; Τι λένε τώρα στα χαϊβάνια που τους πίστευαν τότε; Τα ίδια που θα λένε αύριο και οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ στους δικούς τους… Εκείνοι που υποκινούσαν όλα αυτά τα αιματηρά επεισόδια και αυτοί που συμμετείχαν σ’ αυτά, γιατί αντί να βρίσκονται στην φυλακή ως εγκληματικές οργανώσεις βρίσκονται στα υπουργικά και βουλευτικά έδρανα και έχουν το θράσος να κρίνουν εμάς; Η ερώτηση είναι ρητορική βέβαια.

Τα πάντα ξεκινούν από την Παιδεία. Ένα Έθνος αναπτύσσεται σε υγιείς βάσεις μόνο μέσω της Παιδείας. Όταν κάθε χρόνο χάνονται χιλιάδες διδακτικές ώρες ενώ τα Ιδρύματα θυμίζουν στάβλους με ακροαριστερούς να τα σπάνε όποτε γουστάρουν και τους καθηγητές, όμηρους και ανίκανους να πράξουν τα αυτονόητα, τότε για ποια Παιδεία μπορούμε να μιλάμε;

Στο εξωτερικό ντρέπεσαι να πατήσεις μέσα στο Πανεπιστήμιο από την καθαριότητα και το κύρος που αποπνέει ενώ στην Ελλάδα φοβάσαι να περάσεις απ’ έξω! Αυτή είναι μια από τις δεκάδες διαφορές μας από τα ξένα Ιδρύματα που υποτίθεται ότι έχουν στο μυαλό τους αυτοί που συντάσσουν δέκα νόμους και εκατό τροπολογίες τον χρόνο για την υποτιθέμενη βελτίωση της Παιδείας. Η ψαλίδα μπορεί να κλείσει μόνο με δραστικές κινήσεις και πρωτοβουλίες. Σίγουρα όμως αυτό δε μπορεί να γίνει από κομματόσκυλα που έχουν εκκολαφθεί στον κομματικό σωλήνα αυτού του σάπιου συστήματος. Είναι αστείο ακόμα και να το ισχυριστεί κανείς. Χρειάζονται νέα, άφθαρτα άτομα τα οποία να προέρχονται από την αγορά εργασίας και, γιατί όχι, να καταφέρουμε να γυρίσουμε πίσω και τα Ελληνόπουλα που έχουν αναγκαστεί, λόγω του ίδιου συστήματος, να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Υπάρχει τεράστια διαρροή πολύτιμου έμψυχου υλικού που πρέπει να επαναπατριστεί ώστε να προσφέρει στην Πατρίδα.

Εμείς δεν κρυβόμαστε και δεν μασάμε τα λόγια μας. Θέλουμε και μπορούμε να φτιάξουμε μια υγιή, Εθνική Παιδεία που θα παρέχει τις σωστές βάσεις στην Ελληνική νεολαία και στο τελευταίο στάδιο της θα είναι άμεσα συνδεδεμένη με τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας και της αγοράς εργασίας.

Παναγιώτης Ηλιόπουλος
Βουλευτής Μαγνησίας
Πολιτικός κρατούμενος