Συναγωνιστές και φίλοι, βιώνουμε τις τελευταίες πράξεις ενός έργου. Ένα έργο το οποίο πρωταγωνιστούσε η μεγαλύτερη πολιτική προδοτική συμμορία των κομμάτων του γνωστού συνταγματικού τόξου που λυμαινόταν επί σειρά ετών την Πατρίδα μας. Η πτώση της διεφθαρμένης πλουτοκρατικής τυρρανίας είναι αποτέλεσμα της αδιάλλειπτης εθνικιστικής δράσης και του ασταμάτητου Αγώνα που διεξήγαγαν οι πολεμιστές της Χρυσής Αυγής. Οι Χρυσαυγίτες είμαστε η Αιτία που καταρρέει ένα ολόκληρο καθεστώς που οικοδόμησαν οι ξενόδουλοι υποτακτικοί των διεθνιστικών και σιωνιστικών κέντρων. Η Ιστορία, θα κρίνει, θα αξιολογήσει και θα καταλήξει για όλα αυτά τα άνευ προηγουμένου έκτροπα εις βάρος της Δικαιοσύνης, του Συντάγματος και της Αλήθειας.
Η ανεξάλειπτη επίθεση που δεχόμαστε καλύπτει όλα τα έτη πολιτικής δράσης του Λαικού Εθνικιστικού Κινήματος της Χρυσής Αυγής. Από την ίδρυση του Κινήματός μας, δεχόμαστε καταιγισμό πυρών. Είμαστε δέκτες μιας πολεμικής, την οποία θα φθονούσαν και τα πλέον σκληροπυρηνικά ολοκληρωτικά καθεστώτα. Επί δεκαετίες, το Εκλεκτό αυτό τμήμα της Εθνικής Αντίστασης, έδινε μάχες σώμα με σώμα ενάντια στους απατεώνες, τους κλέφτες και τους εθνοπροδότες. Ήταν εκείνα τα πέτρινα χρόνια, κατά τα οποία, ήμασταν μόνοι εναντίον πολλών, μόνοι εναντίον όλων. Αδιαμφισβήτητα το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών, η Χρυσή Αυγή πέρασε δια Πυρός και Σιδήρου. Αυτό ήταν η κατάρα μας. Αυτή είναι η Τιμή μας. Το ατσαλένιο ηθικό των Χρυσαυγιτών, διαμορφώθηκε μέσω αλλεπάληλων χτυπημάτων. Μιλούσαν για εμάς, χωρίς εμάς. Μας συκοφαντούσαν, μας καθύβριζαν δίχως να μας δίνουν το δικαίωμα αντιλόγου. Προσπαθούσαν να μας θέσουν μάταια στο κοινωνικό περιθώριο, να διαστρεβλώσουν τις κρυστάλλινες Ιδέες μας και να σπιλώσουν το Κίνημα. Συναγωνιστές και φίλοι, ΑΠΕΤΥΧΑΝ παταγωδώς! Ακούω συχνά, καλοπροαίρετα θα έλεγα, πως δεν ήταν ανάγκη να φτάσουν εδώ τα πράγματα. Θα ήταν δυνατόν να μην υπάρξουν φυλακίσεις και διώξεις. Όχι.
Οι δικαστικές διώξεις, οι οποίες εκπορεύονται από το πολιτικό συμφέρον των υποτακτικών σιωνιστόδουλων ήταν αναπόφευκτες. Με μαθηματική ακρίβεια ήταν σίγουρο ότι θα φτάναν να επιχειρήσουν να ποινικοποιήσουν ένα ολόκληρο Κίνημα με έναν πρωτοφανή, ακόμη και για τα δεδομένα αστυνομικών ταινιών του Χόλυγουντ, τρόπο. Απειλήσαμε απροκάλυπτα μια τέραστια μπίζνα εκποίησης. Τολμήσαμε να εξαγγείλουμε τιμωρίες για τους υπαλλήλους της σιωνιστοκρατίας. Τολμήσαμε να διεκδικήσουμε τα ενεργειακά κοιτάσματα του Αιγαίου και την αξιοποίηση των τεράστιων πλουτοπαραγωγικων πηγών προς όφελους του Ελληνικού Λαού και να ζητήσουμε την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Με λίγα λόγια, ξεσκεπάσαμε μια από τις μεγαλύτερες συμμορίες που με τον μανδύα των πολιτικών κομμάτων εκποιούν τον εθνικό μας πλούτο στα τοκογλυφικά κέντρα της «ευρώπης». Ήταν λογικό και επόμενο να μεταχειρισθούν κάθε μέσο για να μας σταματήσουν. Ακόμη να χρησιμοποιήσουν και την Δικαιοσύνη.
Oι πολιτικές συμμορίες των κομμάτων
Έτη ολόκληρα, ως φλογεροί κήρυκες των Εθνικών και Κοινωνικών Ιδεών, προσπαθούσαμε να αφυπνίσουμε τον Λαό μας. Αρχικώς εφήρμοσαν την απόλυτη σιωπή. Ως συνήθως ποτέ δεν προέβαλαν τα μέσα ενημέρωσης δράσεις μας, εκδηλώσεις, Τελετές Μνήμες. Όποτε το έπραξαν, διαστρέβλωναν τα γεγονότα. Για δικαίωμα αντιλόγου και διάψευσης της παραπληροφόρησής τους δε γίνεται καν λόγος. Έπειτα ο λαός άρχισε να ξυπνά απ' το λήθαργο ετών και μουδιασμένος να επιδεικνύει δειλά δειλά ψήγματα ενστίκτων επιβίωσης. Η οικονομική- εθνική κρίση λειτούργησε σαν ψυχρολουσία. Τότε ο πόλεμος εναντίον μας πήρε τη μορφή ύβρεων και ειρωνείας. Είδαν ότι η περίοδος απόκρυψης της πολιτικής μας ύπαρξής, παρήλθε. Αφ' ότου η Χρυσή Αυγή εισήλθε στο κοινοβούλιο άρχισε μια τραγελαφική καμπάνια εναντίον μας. Διαστρέβλωναν τις θέσεις μας, προσέβαλαν, εξύβριζαν. Κι όμως η Χρυσή Αυγή γιγαντωνοταν. Αύξανε μέρα με τη μέρα τη δυναμική της. Άρχισε να ριζώνει και να αποκτά ισχυρότατα θεμέλια στην ελληνική κοινωνία. Ήταν πλέον απαραίτητη για την πολιτική τους ύπαρξη, η εφαρμογή άλλων μεγάλων μέσων, υπαγορευθέντων εκ της δύσεως φυσικά, όπως και παραδέχτηκαν. Και έτσι στήθηκε μια πρωτόγνωρη, για τα παγκόσμια δεδομένα, σκευωρία καθώς επιστρατεύθηκαν άτομα που υποτίθεται ότι υπηρετούν την Δικαιοσύνη και απροκάλυπτα ανέστησαν την συλλογική ευθύνη και την ποινικοποίηση φρονημάτος. Για 7 μήνες ζήσαμε ένα σκληρό ροκ. Με αφορμή ένα τραγικό γεγονός , κάθε μέρα, σχεδόν, τα επαίσχυντα δελτία του ψεύδους των 20.00, ξερνούσαν τόνους λάσπης και ψευδών ειδήσεων, οι οποίες, ομολογουμένως, απαιτούσαν σκληρό στομάχι και ισχυρή κριτική αντίληψη για να αποκρουσθούν.
Η πνευματική αδράνεια
Δυστυχώς δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε μόνο την οργανωμένη πολιτική επίθεση των επαγγελματιών πολιτικών, αλλά επίσης είχαμε και έναν άλλο ύπουλο αντίπαλο: Την αδράνεια και την αδιαφορία του νεοέλληνα. Μα ήμασταν εκεί. Παρόντες. Ήμασταν παρόντες διότι αυτό μας υπαγόρευε η Ελληνική μας συνείδηση, γιατί αυτό απαιτούσε ο Κώδικας Ήθους και Τιμής: Να ανασύρουμε τον δεσμώτη από το σπήλαιο της ψεύτικης ευδαιμονίας και πολιτικής απάτης και να αντικρίσει τον Ήλιο της Ελευθερίας. Η πνευματική υπνηλία του νεοέλληνα απετέλεσε ένα μεγάλο εμπόδιο, και ο αγώνας για την υπερνίκησή του διακρίνεται σε τρια επίπεδα: Αρχικώς έπρεπε να αφυπνισθεί το πνεύμα του. Στην εξαθλίωση και στην ηθική καταρράκωση δεν υπήρχε αξιοσημείωτη αντίδραση. Οπότε το παράδειγμα του αδιάλλειπτου αγώνα μας ήταν η βασική αιτία πνευματικής έγερσης. Τα ένστικτα Επιβίωσης άρχισαν να επαναλειτουργούν. Δεύτερο επίτευγμα της απαρέγκλιτης Αγωνιστικής πορείας μας ήταν η ιδεολογικοποίηση της επαναστατικής δυναμικής. Η πνευματική αφύπνιση εξοπλίσθηκε ιδεολογικώς με τον Λαικό Εθνικισμό. Έπειτα, η ιδεολογία μετουσιώθηκε σε πράξη και ενέργεια. Για αυτούς τους λόγους μας διώκουν με τέτοια απαράδεκτα μέσα. Διότι προκαλέσαμε μια γενικευμένη αφύπνιση, η οποία αποτελεί και την αρχή της επερχόμενης Εθνικής Ανατάσεως.
Ενωμένοι, λοιπόν κάτω από την ασπίδα του Πολιτισμού, της Ζωής, της Φυλής με ακατάβλητη αγάπη για την, ποτισμένη με Άιμα, Ελληνική Γη, διεκδικούμε Εθνική Ανάταση και Κοινωνική Ανασυγκρότηση. Όπως και η σπαρτιατική φάλαγξ, έτσι κι εμείς: Συγκροτήσαμε την αδιάρρηκτη εκείνη ενότητα, το Κίνημά μας. Στη σύγκρουση, υπήρξαν κραδασμοί, απώλειες, ριψάσπιδες. Κι όμως η Νίκη είναι ακριβώς απέναντί μας. Δική μας.
